مهارت خواندن

مهارت خواندن یکی از مهارت‌های اساسی دوره ابتدایی است که معلمان مربوطه برای تقویت خواندن دانش آموزان، آنان را باید به خواندن کتاب‌های داستان، خلاصه کردن داستان و ارائه در کلاس درس تشویق کنند. تا بدین صورت اشتیاق خواندن را که یکی ویژگی‌های دانش آموزان در این سن است، تداوم یافته و به دوره‌های بعدی منتقل شود. بنابراین، معلمان این دوره نقشی اساسی در این مهارت دارند. 

  نیکلسون بیکر در این باره می‌گوید:

بحث روی طراحی هستهٔ برنامهٔ آموزشی می‌تواند باعث سرگرمی بزرگسالان باشد، اما به کودکان کمکی نمی‌کند. ما باید از همهٔ اصلاح‌طلبان و صاحب‌منصبان بخواهیم تا در مدرسهٔ عمومی تدریس داشته باشند (شاید سه هفته به‌عنوان جایگزین در طول سال) به‌عنوان پیش‌شرطی برای ایجاد و گسترش تغییرات موردنظرشان.

اکثر فرآیند آموزش که با حرف زدن آغاز می‌شود( که معجزهٔ واقعی است)  در خارج از مدرسه اتفاق می‌افتد. اما مسلماً [آموزش] خواندن در مدرسه امری ضروری است. خواندن بی‌صدا و خواندن برای دوستان (خواندن هر چیزی) ایدهٔ خوبی است. در حقیقت بچه‌ها می‌دانند چگونه حرف بزنند – اما خیلی از آنان در رمزگشایی جملات ساده لنگ می‌زنند، حتی در دبیرستان.

بعضی روزها، اگر دوست ندارند با چشم بخوانند، بگذاریم کتاب صوتی و یا پادکست گوش کنند، هر چیزی که موردعلاقه‌شان است و آن‌ها را شاد می‌کند و باعث خنده‌شان می‌شود. از آنان بخواهیم بعد از خواندن متن احساسات آنی خود را در یک یا دو بند بنویسند. نیازی نیست نوشته از طرح خاصی پیروی کند. انشای استاندارد را از پنجره به بیرون پرت کنید. پروژهٔ وحشتناک دوهفته‌ای از آنان نخواهید.

معلمانی را استخدام کنید که توصیف‌کنندگان خوبی هستند، کسانی که راجع به اتفاقات بی‌پایان جهان هستی کنجکاو و مشتاق هستند. حقوق بیشتر به آن‌ها بپردازید و اختیارشان را دست خودشان دهید. بگذارید کلاسشان را پیش‌بینی‌نشده و هیجان‌انگیز پیش برند.